โศกนาฏกรรมของการเป็นฉัน!

ฉันเป็นอย่างที่ฉันเป็นและฉันก็เป็นแบบที่ฉันเป็น

มีคนบอกให้ฉันเปลี่ยนนิสัย ฉันก็ไม่ทำหรอก ทำไมฉันต้องทำด้วยล่ะ ฉันก็เป็นแบบนี้มาตลอด ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

ฉันชื่อนาตาเลีย อายุ 22 ปี ตอนเด็กๆ ฉันเป็นคนขี้อาย เงียบ และเรียบร้อย เป็นเด็กดีมาตลอด ไม่เคยสอบตกสักวิชาเดียว ตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยม ฉันเป็นคนใจเย็นมาก ไม่เคยเถียงหรือตอบโต้ใครโดยเฉพาะผู้ใหญ่ แต่พอโตขึ้น ฉันก็เริ่มพัฒนาตัวเอง พัฒนาบุคลิกภาพ และฉันก็ทำได้ดีมาก ฉันใช้เวลาเงียบๆ นานมาก ฟังคำพูดต่างๆ นานา คำดูถูก การแสดงความไม่เคารพ คำวิจารณ์เกี่ยวกับรูปร่างของฉัน ทำไมต้องเกี่ยวกับรูปร่างของฉันด้วยล่ะ ก็เพราะฉันผอมน่ะสิ ฉันพูดว่าฉันผอมเพราะตอนนี้ฉันมองตัวเองและมีความมั่นใจมากขึ้น ฉันก้าวไปไกลมาก 7 เดือนที่แล้วฉันเริ่มไปออกกำลังกายที่ฟิตเนส ไปสม่ำเสมอประมาณ 3 เดือน จากนั้นก็หยุดไปเพราะต้องทำงาน กลับมาออกกำลังกายอีกครั้งเมื่อ 2 เดือนก่อน และตอนนี้ฉันก็ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ คนอื่นบอกว่าต้องออกกำลังกายอย่างน้อย 6 เดือนถึงจะเรียกว่าสม่ำเสมอ และต้องใช้เวลาประมาณ 1-2 ปีถึงจะเห็นผลลัพธ์ แต่ฉันแค่ 2 เดือนก็มองกระจกแล้วรู้สึกชอบตัวเอง ชอบรูปร่างของตัวเอง ชอบที่ฉันเป็นแบบนี้ ซึ่งก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยพูดแบบนั้นได้ ก่อนหน้านี้ฉันผอมมากและต่อสู้กับปีศาจในใจอยู่ตลอดเวลา ต่อสู้กับความคิดของตัวเอง ต่อสู้กับจิตใจของตัวเอง ต่อสู้กับคำพูดแย่ๆ ของคนอื่น เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของคนแปลกหน้าและครอบครัวของฉัน...