Ben Olmanın Dramı!

Ben benim ve olduğum gibiyim.

Bana olma şeklimi değiştirmemi söylüyorlar, açıkçası yapmayacağım, neden yapayım ki? Her zaman noktadayım ve nedenini bilmiyorum.

Ben Natalia ve 22 yaşındayım, küçükken çok uysal, sessiz ve düzgündüm, tam bir örnek çocuk, ilkokul ve ortaokulda hiç bir dersten kaldım, çok sakindim, asla kimseye ve özellikle de büyüklerine karşılık vermedim veya ters cevap vermedim. Ama büyüdüm, büyüdüm ve kendimi geliştirdim, karakterimi oluşturdum ve bunu çok iyi yaptım, uzun süre hiçbir şey söylemeden ve bana her şeyi söylemelerine izin verdim, saygısızlıklara, vücudumla ilgili yorumlara katlandım, neden vücudumla ilgili? Çünkü zayıftım, zayıftım diyorum çünkü bugünkü bakış açıma ve güvenime göre çok yol kat ettim. 7 ay önce spor salonuna gitmeye başladım, 3 ay boyunca düzenli olarak gittim sonra çalışmak zorunda kaldığım için bıraktım, 2 ay önce tekrar başladım ve bugünlerde düzenliyim, aynı şekilde sürekliliğin 6 ayı geçmesi ve sonuçları görmenin ortalama 1 ila 2 yıl sürmesi gerektiği söyleniyor, ama 2 ayda aynaya bakıyorum ve vücudumu beğeniyorum, kendimi nasıl gördüğümü beğeniyorum, ki bunu daha önce söyleyemezdim, daha önce çok zayıftım ve sürekli olarak kendi şeytanlarımla, düşüncelerimle, zihnimle, başkalarının kötü yorumlarıyla mücadele ediyordum, yabancıların ve ayrıca ailemin alaycı kahkahaları...